'Misschien maak ik mezelf door mijn geschiedenis gewoon wat meer druk over hoe ik eruit zie'

Hmm.. Ik merk aan mezelf dat ik de laatste tijd weer erg zoekend ben naar hoe en wat ik moet eten. Gister postte ik een video dat ik begonnen was aan The Green Happiness en nu ben ik er weer een soort van mee gestopt. Ik kreeg een paar berichtjes van hele lieve mensen die zich zorgen maakte over mij. 

De meesten van jullie weten wel dat ik ruim zes jaar met ondergewicht heb geleefd door anorexia nervosa. Nu zit ik bijna een jaar weer op gezond gewicht, maar sinds dat ik de MinnieMaud-methode ben gaan volgen, - dit is een methode waarbij je dagelijks 3000+ calorieën eet om snel aan te komen - heb ik last van binges. Niet elke dag. De ene week vaker dan de andere week. Maar ik voel me er niet lekker door.

De laatste tijd gaat het steeds beter, maar ik merk ook dat ik wel meer ben aangekomen. Mijn broeken zitten strakker, mijn weegschaal heeft een gewichtstoename geconstateerd en vanzelfsprekend is ook mijn omtrek groter dan voorheen. 

Ik zoek dus een beetje naar een normaal eetpatroon waarbij ik een beetje kan afvallen, maar vooral gezonder kan worden en wat strakker in mijn vel. Misschien maak ik mezelf door mijn geschiedenis gewoon wat meer druk over hoe ik eruit zie dan een doorsnee persoon. En daar ligt ook wel het probleem denk ik.

Juist doordat ik er zo obsessief mee bezig ben, werkt het averechts. Een hele lieve meid benadrukte mij dat mijn lichaam het misschien gewoon nodig heeft om nu even constant voedsel te hebben, omdat ik uit een lange periode kom van uithongering. Dat mijn lichaam nog steeds vraagt om zoveel eten en ik daarom binges heb. Dat ik het de tijd moet geven en dat het vanzelf goed komt. Maar ik gun mezelf die tijd niet helemaal. Het liefst was ik gister ''mooi'' en ''perfect'' dan morgen. En ik weet dat de mensen om mij heen mij goed vinden zoals ik ben, maar toch hunker ik soms een beetje naar het zijn van een fitgirl. 

Maar tijd geven. Dat is dus precies de reden waarom ik een soort van weer ben gestopt met The Green Happiness. Ik merkte dat ik toch wel veel honger had en met een verleden van uithongering is 1300 calorieën per dag niet echt verstandig. Ik wil het programma nog steeds gebruiken als inspiratie en misschien gebruik ik een dagprogramma wel helemaal, maar ik zal dan wel in plaats van een portie, twee porties eten.

Belangrijker vind ik nog zo min mogelijk suiker en bewerkte producten. 

Ik hoop dat ik door dit te publiceren mezelf wat meer bewuster maak van de kant die ik op wil. Niet teveel eten, niet te weinig. Maar een balans vinden. Na zes jaar niet normaal eten is ineens wel normaal eten wel lastig (lees: constant eten op bepaalde momenten, eten wanneer je honger hebt en stoppen wanneer je vol bent). Soms gaat het een tijdje goed en dan weer mis. 

De reden dat het soms mis gaat is nog steeds mijn pestverleden. Ik heb het nog geen plek kunnen geven, waardoor ik me nog steeds teveel druk maak om wat anderen van mij vinden en dus mezelf ook druk maak om mezelf. 

Dus om een lang verhaal kort te maken, heb ik soms in mijn hoofd een beetje een gevecht van wat ik moet doen. Ik ben ook een beetje een zwart-wit persoon, alles of niet. Veel sporten - niet sporten, veel eten - weinig eten. Hmpf. Moe word ik ervan. Dus tijd om weer normaal te gaan doen. Sorry voor het klagen, het moest er eventjes uit. Ik moest gewoon weer even met beide benen op de grond gezet worden. 

Nu ga ik wel weer met beide benen van de grond, wat ik ga lekker mijn bed opzoeken. Ik hoop dat jullie tevreden zijn met wie jullie zijn en hoe jullie eruit zien. Wat ik gun het niemand om onzeker over zichzelf te zijn. Je bent mooi zoals je bent. En geloof me van jezelf houden is de key tot alles in het leven: liefde, vriendschap, geluk & veel meer. Dat heb ik wel gemerkt. 

Liefs xx