'2016, je was geweldig'
Ik wil de laatste uurtjes van dit jaar gebruiken om terug te blikken op een mooi 2016. Iets wat ik al ruim zes jaar
niet meer heb meegemaakt. Voor sommigen zullen dingen herkenbaar zijn van
eerdere blogs, maar toch vond ik het tijd om eens positieve punten op een
rijtje te zetten.
Even een korte samenvatting voor de mensen die mij niet kennen
en deze blogpost tegenkomen. De afgelopen zeven jaar heb ik gestruggled met
mezelf. Psychisch. Ik zie het altijd maar zo: de een drinkt zijn problemen weg,
de ander gaat gebruiken of grijpt naar eten en ik zorgde ervoor dat ik mijn
emoties niet hoefde te voelen of erover hoefde na te denken door juist te weinig
te gaan eten en veel te gaan sporten. Niet alleen eten werd een obsessie, alles
in mijn leven werd eng. Ik legde mezelf regeltjes op, raakte sociaal geïsoleerd
en wilde graag leven, maar kon het gewoonweg niet.
Als ik kijk naar het afgelopen jaar, dan heb ik zoveel
gewonnen. Ik leef weer. Precies 366 dagen - 2016 was een schrikkeljaar - geleden besloot ik dat ik weer beter
wilde worden. Écht beter. Ik had het namelijk al zo vaak gezegd, maar ik had
nooit de kracht om mijn angsten echt te overwinnen en mijn emoties te gaan facen. Ik kwam er die dag achter dat ik gezond wilde worden, omdat een gezond lichaam het
belangrijkste is dat je maar kunt hebben in je leven. Mijn menstruatie was al
die tijd al weg en de kans dat ik schade had opgelopen aan mijn organen en
botten was ook groot. Ik wilde nooit tegen mezelf kunnen zeggen dat ik misschien wel kinderen had kunnen krijgen als ik eerder goed voor mezelf had gezorgd.
De knop ging om. Hoe moeilijk het soms ook was om aan te
komen, ik hield vast aan mijn doel. Niet voor mijn ouders, niet voor mijn
vrienden, maar voor mezelf. Weer gelukkig en gezond willen zijn en dat ben ik.
Ik ben er misschien nog niet helemaal, maar wel close. Het afgelopen jaar heb
ik zoveel bereikt en ben ik zoveel verder gekomen dan ik vorig jaar was, laat
staan vergeleken met zeven jaar geleden.
Om een lang verhaal kort te maken, zit ik niet meer de hele
dag thuis te leven van eetmoment naar eetmoment, raak ik niet meer in paniek
als mensen in de buurt komen van mijn eten, hoef ik mijn bestek, bekers of
bordjes niet meer apart te leggen, zodat ik zeker weet dat daar niet ineens
extra calorieën op konden komen, hoef ik niet meer elke dag het huis en de
handvaten aan de kastjes schoon te maken. Ik sprak zelfs niet meer af omdat ik
dan weer zat met een eetmoment en ik niet wilde dat anderen mij zagen eten.
Uitgaan deed ik niet, omdat ik niet zo goed kon tegen de harde muziek en
sporten doe ik omdat ik energie heb, niet omdat het moet ondanks dat ik
oververmoeid of beurse plekken had op plekken waar mijn botten uitstaken.
Om het beter te verwoorden: Ik woon op mezelf, volg een
opleiding, spreek weer af met vriendinnen, heb het afgelopen jaar zo ontzettend
veel mooie, lieve en bijzondere mensen ontmoet, heb een aantal mooie kansen
aangeboden gekregen, heb ik nog meer leuke en lieve mensen ontmoet, ik ga weer
gezellig met familie en vrienden uiteten en geniet gewoon weer van het leven. Ook heb ik mijn menstruatie vrij snel teruggekregen en merk ik aan mijn lichaam dat het weer gezond is. 2016, je was geweldig. Maar van 2017 maak ik nog een mooier jaar dan ik dit
jaar had. Ik ga genieten van elk moment en alles wat ik heb. Want ik weet hoe
het is om ze niet te hebben en dat gaat mij nooit meer gebeuren.
Ik wil iedereen een heel mooi, gezond, gelukkig, vrolijk & liefdevol 2017 wensen. Vol vriendschappen, nieuwe kansen, liefde, gezondheid en nieuwe ontmoetingen. Dat jullie mogen doen wat jullie leuk vinden en dat jullie de dieptepunten weer vol zelfvertrouwen achter jullie kunnen laten. Want helaas horen dieptepunten er nou eenmaal altijd bij. Maar hé, zonder dieptepunten, zou je de positieve dingen in het leven niet waarderen.
De komende dagen zullen voor mij 2016 blijven, want na 366 dagen moet ik toch even wennen aan het idee dat het inmiddels alweer 2017 is.
*De foto's zijn zelf gemaakt
Reacties
Een reactie posten