Open je ogen..
Vandaag was voor mij de druppel. Vandaar dat ik nu toch maar een blog schrijf over dit onderwerp. Ergens wil ik jullie niet belasten met mijn 'gezeur' over de wereld en hoe het veranderd, maar aan de andere kant merk ik dat ik niet de enige ben die er last van heeft.
Niemand is perfect, niemand hoeft ook perfect te zijn (hoewel perfect willen zijn vaak wel het streven is, ook voor mij). Iedereen kan bijvoorbeeld fouten maken, iets vergeten of iets zeggen waar we later spijt van hebben en daar leren we vervolgens van. Neem bijvoorbeeld overheidsinstanties die iets verkeerd beoordeeld hebben of zelfs het kabinet (of de minister) die verkeerde keuzes gemaakt heeft.
Wapens blijven gemaakt worden, gifgassen worden ingezet tijdens oorlogen, er wordt zelfs gedreigd met kernwapens, vliegtuigen met onschuldige burgers worden neergeschoten en alles moet maar technischer en moderner. Maar als er dan echt iets ondernomen moet worden, wordt er niet meer samengewerkt, want er ligt er altijd wel weer één dwars.
Of politica die elkaar uitmaken voor de raarste dingen, terwijl je toch echt zou denken dat deze mensen volwassen en degelijk zijn en daardoor gewoon normaal met elkaar kunnen communiceren.. Nee de schuld wordt van de één op de ander geschoven, vergaderingen lopen uit op persoonlijke discussies en er wordt weer eens niks ondernomen.
Ik denk dan altijd maar zo: als je klein bent, wordt je geleerd door volwassenen om alles uit te praten, want vechten dat is verkeerd. Hoewel sommige nog geleerd worden dat je prima een tik mag uitdelen als de anderen beginnen met fysiek geweld. Je wordt dus geleerd dat volwassen mensen ook respectvol met elkaar omgaan. Nou.. als ik dan kijk naar hoe het er daadwerkelijk aantoe gaat in de wereld, dan denk ik toch dat we voorgelogen zijn toen we klein waren.
Ik zie dus in de politiek gebekvecht of zelfs het inzetten van wapens om je gelijk te krijgen of te laten zien hoeveel je waard bent. Maar ook binnen het bedrijfsleven zie ik dat communicatie soms wat lastig blijkt te zijn: demonstreren lijkt de regel. Nu snap ik ook wel dat het tegenwoordig haast de enige manier is om nog gehoord te worden, maar waarom kan het niet gewoon vredig? Waarom moeten de boeren in Frankrijk al het toerisme hinderen? Waarom gaat de politie zelfs stoppen met het registreren van persoonsgegevens en het maken van foto's van verdachten? En waarom stopt de politie met het doorsturen van dossiers naar het OM?
Ik vind het ronduit belachelijk, sorry voor mijn mening. Maar volgens mij is er ook nog een grens.. En volgens mij is die grens een lijn waarbij de samenleving in gevaar komt. Naar mijn idee maakt de politie het er alleen maar gevaarlijker op en dat alleen omdat ze 'gehoord' willen worden.
Ik vind het prima dat ze stoppen met het beveiligen van voetbalwedstrijden, omdat ik het ook belachelijk vind dat supporters niet normaal naar een voetbalwedstrijd kunnen gaan zonder dat er een groep 'stennis schoppers' de boel - en levens - kapot moet maken.
En dit zijn natuurlijk maar een paar voorbeelden van allerlei dingen die nu spelen.
Een ander ding waar ik mij aan erger is dat alles steeds meer afhankelijk wordt van internet, technologie, stroom en alles wat er nog meer bijhoort. Er zijn zoveel onderzoeken geweest naar het gebruik van beeldschermen en de negatieve effecten ervan, maar toch wordt alles gewoon nog technischer en de gezondheid wordt genegeerd. Ook is er al verschillende keren naar buiten gekomen dat te lang zitten verkeerd is, maar toch moeten werknemers gewoon 8 uur per dag (min hun pauzes) achter hun desk zitten. Is het zo vreemd als werknemers en studenten de mogelijkheid krijgen om staand te werken en te leren? Volgens mij is het gewoon een niet concept bedenken voor hoge bureaus die je kunt afstellen op de juiste lengte van de personen en je kunt blijven staan.
Heeft ooit iemand stil gestaan wat er gebeurd als de technologie of de stroomvoorziening uitvalt? Bijna alle studenten hebben hun laptop nodig om überhaupt te kunnen leren of te werken, maar ook wederom hier wordt genegeerd dat leren uit boeken veel effectiever lijkt te zijn dan via een beeldscherm. Maar goed ook hier geldt weer, technologie is veel makkelijker, want je hoeft niet te sjouwen met zware schoolboeken.
(Denk ook maar eens aan de robotstofzuiger of die leuke banden waar je op kunt staan en die je rondrijden. Het is veel makkelijker, sneller en je houdt meer tijd over wordt er dan gezegd.. Maar tegelijk wordt de mens dikker, raakt men gestrest, depressief of krijgt men een burn out. En dan nog één ding.. volgens mij heeft niemand tegenwoordig meer tijd over door alle makkelijke gadgets, want als ik om me heen kijk - en ook naar mezelf - is iedereen nog drukker dan voor de samenleving overging op een werkweek van 7 dagen in de week en een versimpeling van de werkzaamheden door alle technische snufjes)
Een beetje lichamelijke beweging en zelf je handen uit de mouwen te steken door je eigen rommel gewoon op te ruimen of langer onderweg te zijn doordat je de moeite neemt om te wandelen of te fietsen, kan volgens mij geen kwaad.
Doe mij maar gewoon een boek en geen E-reader en laat mij maar leren met schoolboeken en werkboeken i.p.v. presentaties en readers die online te koop zijn.
Natuurlijk vind ik technologie ook wel handig, omdat ik anders niet kan bloggen, video's of foto's kan maken en bewerken, maar ook hier vind ik dat er grenzen aan zitten. Ik heb een beetje een hekel aan het feit dat nieuwsmedia al het nieuws als eerste willen brengen - met uiteindelijk een hoop typfouten (maak ik mogelijk ook wel) en een berichtgeving met halve inhoud tot het gevolg - of de mensen die hun Facebook, Instagram, Twitter etc. dagelijks volstoppen met alles wat ze doen, gedaan hebben en hoe ze zich voelen..
De druppel die de emmer deed overlopen
Nu heb ik na al mijn geklaag nog niet eens verteld over wat bij mij de druppel was voor deze blog. Ik heb namelijk een hekel aan mensen die niet gewoon fatsoenlijk hun richtingwijzer aan doen of hun hand uitsteken als ze afslaan. Of dat mensen tegenwoordig te 'druk' zijn om simpelweg even een oudere te helpen in de winkel of niet eens de moeite nemen om iemand die je op straat tegenkomt gewoon gedag te zeggen. Zo werd ik vandaag kankerhoer genoemd.. Sorry voor het gebruik van dit woord, ik wil niemand hiermee pijn doen, maar ik wilde even laten weten hoe brutaal we tegenwoordig zijn. Het was volgens mij een jongetje van rond de 12 jaar die mij even vertelde dat ik mijn hand niet uit mocht steken en vervolgens uitgescholden werd met een woord waarvan hij waarschijnlijk niet het besef heeft hoe dodelijk het kan zijn.
Nee, tegenwoordig moet alles snel, het liefst zo goedkoop mogelijk - door gewoon geen kaartje te kopen voor de trein en er maar op los te slaan als je betrapt wordt - en denken veel mensen alleen maar aan zichzelf. Of dat de oorzaak is van de crisis, dat weet ik niet. Maar kom op mensen, toon wat respect, wees eerlijk tegen iedereen (en dus ook gewoon een kaartje kopen, ook al weet je dat er niet gecontroleerd gaat worden, want je gebruikt het openbaar vervoer wel) en help elkaar een beetje.. Het leven is gewoon niet alleen maar makkelijk en een feest, er zijn zat mensen die het moeilijk hebben.
Nogmaals sorry voor mijn geklaag en mijn lange blog. Maar ik hoop dat mensen ooit een keer tot de inzicht komen dat de huidige samenleving en ontwikkelingen niet door kunnen gaan..
Straatmuzikanten bezorgen zwerver extra zakcentje << Kijk dit filmpje eens van zie.nl
Liefs,-x 'Lucindaaaa
Ik wil je even laten weten dat ik het helemaal met je eens ben. Ik denk ook vaak: waar gaat het heen met deze wereld?! Politici kijken niet naar het welzijn of de gezondheid van mensen, maar alleen naar de economie. Belachelijk! Alsof welvaart gelijk zou staan aan welzijn! Sorry hoor, maar niet alles is met geld te koop. Liefde, vriendschap en respect bijvoorbeeld. Die kun je echt niet via je pinpas bemachtigen.
BeantwoordenVerwijderenEn er is zo veel respectloosheid. Mensen worden zonder pardon uitgescholden of zelfs neergeschoten. Alleen maar omdat ze iets zeiden of deden waar een ander het niet mee eens was! Als je als kind ruzie maakt en je slaat een ander, dan zeggen je ouders dat dat niet mag en je het uit moet praten. Maar als zijzelf een meningsverschil hebben gebruiken ze net zo goed geweld of beginnen te schreeuwen en te schelden. Wat nou uitpraten! Het zijn soms net een stel kinderachtige kleuters, alleen kunnen kleuters na een beetje gemopper het weer bijleggen en weer fijn samen spelen. Volwassenen kunnen daarentegen dagen, weken, soms zelfs jaren boos blijven. En dan zeggen ze tegen hun ruziënde kinderen dat ze elkaar moeten vergeven. Hoezo hypocriet!
Ik erger mij ook vreselijk aan mensen die alleen maar aan zichzelf denken. Die niet betalen voor de trein en dan als smoesje gebruiken dat ze 'geen tijd hadden om in te checken'. Terwijl ze al tien minuten in de wachtende trein zitten! Of mensen die hun afval gewoon op straat gooien zonder te denken aan het milieu, dieren, bewoners of voorbijgangers. Hoe moeilijk is het nou om je eigen zooi op te ruimen?! Je bent niet alleen op de wereld, hoor!
Het zou fijn zijn als iedereen dat eens zou inzien. Natuurlijk, iedereen maakt fouten en een perfecte, mooie, veilige, gelukkige wereld is (helaas) ver weg. Maar als we nou allemaal elkaar met respect zouden behandelen, dan zou dat al een hele vooruitgang zijn.
Hee Lisanne,
VerwijderenWat leuk dat je mijn blog weer gelezen hebt en dat je reageert!
Nee precies, je begrijpt precies wat ik bedoel. Het zijn allemaal rendement denkers die vooral hun eigen portemonnee proberen te spekken voor mijn gevoel. Nu denk ik dat politici ook nog wel aan de wereld denken (niet allemaal), maar als ik kijk naar directeuren van woningstichtingen of zelfs zorgverzekeraars.. pff.. Die verdienen toch een hoop.
Hahaha precies, dat bedoelde ik ook met dat plaatje: vroeger werd het kind aangekeken op een slecht rapport of slecht gedrag en nu wordt er aan de leraren gevraagd hoe het allemaal zit.. Belachelijk vind ik dat. Een kind normaal opvoeden blijkt tegenwoordig moeilijk voor sommige mensen.
Jaaa, het afval op straat, vertel mij wat. Onze hond weet altijd wel wat van de straat te eten. Én ik zeg daarbij dat ik echt de hele weg op mijn hond let, zo kort mogelijk, en nog gebeurd het. Dus mensen kunnen mij niet verwijten dat ik niet oplet. Maar andermans dieren gaan er wel dood aan, laat staan wat het met het milieu doet. En dan maar klagen dat de gemeente niks opruimt, uhu.
Fruit vind ik geen probleem, dat is voedsel voor de natuur, maar de rest, bah.
Mooie statement. Zo is het maar net. Meer respect, meer zorg voor elkaar en de wereld, minder geweld en noem zo maar op. Zoals je zegt is dat helaas een droom en begint pas werkelijkheid te worden als het einde inzicht is. Want we leren altijd pas van iets als het al gebeurd is (en in het geval van de wereld, te laat).
Liefs,
Lucinda