Het gaat niet over eten; Angst & Controle.

Deze week is het National Eating Disorder Awareness Week. Hiermee wordt er speciaal aandacht besteed aan eetstoornissen en ik doe hier aan mee. Ik vind het belangrijk dat er aandacht aan besteed wordt, omdat er ontzettend veel vooroordelen over zijn. Bewust en onbewust.Een vriendin van mij, Renske From, die ook al jaren vecht tegen haar eetstoornis heeft vandaag een mooie post geplaatst op Facebook en ik wil deze met jullie delen.
Ik wil deze post met jullie delen omdat veel mensen een verkeerd beeld hebben bij een eetstoornis en de oplossing ervan. De meesten denken en zeggen misschien ook wel: 'Nou simpel toch, eten, dan kom je weer aan en is het klaar. Maar zo makkelijk is het niet. Ten eerste is aankomen voor wie dan ook al enorm lastig, omdat je heel veel moet eten. Voor iemand met een eetstoornis is het dus dubbel zo lastig, omdat eten een 'vijand' is. Ook op het moment dat je ervoor kiest om voldoende te eten - en dus waarschijnlijk ook om aan te komen - is eten nog steeds een vijand. Er zijn zoveel redenen waarom je wéét dat het goed is om te eten en om een normaal gewicht te hebben, maar het doen is een tweede, want dan moet jij je angsten aangaan. Daarnaast zijn er natuurlijk vele verschillende soorten eetstoornissen. Je hoeft niet persé graatmager te zijn om een eetstoornis te hebben. Vooral tegenwoordig met alle beelden over de perfecte vrouw en de perfecte man zijn er steeds meer mensen die beginnen aan zichzelf te twijfelen en daardoor in één van de ergste gevallen een eetstoornis kunnen ontwikkelen.. Je dwangmatig bezighouden met eten, bewegen etc.

Het doet mij gewoon pijn om te zien hoe mensen om mij heen steeds meer gaan twijfelen aan zichzelf omdat er een beeld voorgehouden wordt, door o.a. de media en televisiebeelden, waar zij aan willen voldoen. Ik herken mezelf er ook heel erg in. Ik weet uit ervaring dat je jezelf zó enorm kwijtraakt en dat het een hele zware strijd is om eruit te komen. Of dat nou een eetstoornis is, dwangmatig sporten, dwangmatig bezig zijn met je uiterlijk, verzorging etc. Het is gewoon zo ontzettend moeilijk om uit die cirkel te stappen van gewoontes en gewenningen.

Renske From heeft dus een heel mooi stuk geschreven over eetstoornissen en ik vind het belangrijk om het te delen omdat mensen er dus een verkeerd beeld bij hebben. Eigenlijk vooral veel vooroordelen en hopelijk zijn er mensen die dit lezen & delen en daardoor kunnen helpen om een ander beeld te krijgen van een eetstoornis.

Dit is renske

Een eetstoornis is veel ingewikkelder dan je misschien denkt. Het is niet zo simpel als 'Ach, neem een bord patat en het gaat wel weer goed'. Nee, zo werkt het niet. Het gaat veel verder, het zit veel dieper.
En het eten/gewicht is belangrijk om te herstellen, maar is uiteindelijk niet het probleem.Het is niet klaar als je weer eet en een gezond gewicht hebt. Daar draait het namelijk niet om. Het is veel meer dan dat. Eten, gewicht en calorieën tellen zijn alleen de symptomen. Het zijn manieren om je echte problemen uit de weg te gaan, het is een manier om je gevoelens weg te stoppen, het is een manier om je angsten te ontlopen, het is een manier om met nare dingen om te gaan, het is om controle ergens op te krijgen het is een manier om te overleven.
En dat zorgt voor het grote onbegrip bij buitenstaanders, 'want als je weer eet, dan gaat het toch goed?'
Ja, lichamelijk zal het beter gaan als je eet, want dat heb je nodig, ieder mens heeft dat nodig om gezond te kunnen zijn. Maar geestelijk is het dan juist nog moeilijker. Je moet je problemen en angsten aangaan en de controle loslaten.
Maar dit gebeurt allemaal in je hoofd. Alles gebeurt daar binnenin, waar anderen geen kijkje in kunnen nemen. Mensen begrijpen het niet en dat is begrijpelijk. Maar ik hoop dat mensen er wel over nadenken, dat mensen gaan proberen te begrijpen dat het niet zo simpel werkt, dat het serieus is en ook niet een schreeuw om aandacht, want dat is het al helemaal niet!
Ook zijn er veel meer mensen die aan een eetstoornis lijden dan je eigenlijk denkt, want lang niet bij iedereen is het te zien. Het gaat niet om de buitenkant, het is niet pas ernstig als je ondergewicht hebt. Alle soorten eetstoornissen zijn ernstig, want het maakt je kapot. Vanbinnen en vanbuiten. Het verwoest je leven, je toekomst, je (vrienden)relaties en het leven van de mensen om je heen. En niemand kiest daarvoor. Niemand kiest voor een eetstoornis, niemand kiest ervoor om ziek te worden. Maar je kunt wel kiezen om beter te worden, om eraan te werken en te herstellen. En iedereen verdient dat! Iedereen verdient het om hulp te krijgen, iedereen moet gehoord worden, no matter what! Dat is het belangrijkste van allemaal. Het maakt niet uit wat voor eetstoornis je hebt, hoe je eruitziet, hoe 'ernstig' het is, wat er gebeurd is. Nee, hulp, dat is belangrijk.
Ik ben aan het vechten tegen m'n eetstoornis, ik ben aan het herstellen en ga vooruit. Maar zoals ik al zei, ondanks dat het qua eten en gewicht goed kan gaan, kan het geestelijk nog heel moeilijk zijn. En dat is het ook. Het is geestelijk ontzettend zwaar en steeds strijd. Maar dat betekent niet dat ik opgeef. Ik ga door en dat mede dankzij alle steun en hulp die ik krijg en heb gekregen. Daarvoor wil ik iedereen bedanken!
En het is moeilijk om dit te plaatsen, maar ik hoop dat dit een beetje inzicht geeft, dat mensen er meer bij na gaan denken en er misschien meer begrip komt.
Dan is het het waard om te delen!

Ik ben ontzettend trots op Renske! Een tijdje terug is ze gelukkig in het ziekenhuis opgenomen anders was ze er niet meer geweest. Haar bloedwaardes waren zo ontzettend laag dat ze het weekend dat zou komen niet meer zou halen. Nu strijd ze weer keihard om te vechten voor alles wat haar lief is in het leven. Met steun van familie en vrienden (héél belangrijk!!) en het stellen van doelen weet ik zeker dat ze er komt!

Nog een andere link die erg interessant is: http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Een_eetstoornis,_het_gaat_niet_over_eten

Proud2bme is trouwens een hele mooie website waar ook over eetstoornissen gesproken wordt, maar ook gewoon het houden van jezelf. Want dat is het belangrijkst in het leven. Als je van jezelf houdt ben je gelukkig en als je gelukkig bent, leef je een stuk fijner dan met twijfels aan jezelf en alle onzekerheden die je hebt. We vergeten tegenwoordig de waarde van onszelf. Iedereen heeft zijn eigen talenten en capaciteiten en daar moet je trots en zuinig op zijn. Iemand anders willen zijn, lijkt misschien beter, maar jij bent ook uniek zoals je bent en zoals je eruit ziet. Iedereen is mooi zoals hij of zij is. Ga je niet verschuilen achter een masker van make-up of besteed als je geld aan nieuwe kleding omdat je de trends 'moet' volgen. Perfect bestaat helaas niet en is misschien ook wel beter zo. Nu kun je van je fouten leren en wordt je sterker door alle tegenslagen. Maar wees wel jezelf en wil niks aan jezelf veranderen, want dan ben jij jij niet meer.